Ανεξάρτητοι Νέοι

Έρχεται μία στιγμή εκεί στα τριάντα χρόνια – περίπου- που συνειδητοποιείς ότι πολλά από αυτά που σου συμβαίνουν δεν ήταν δικές σου επιλογές. Ζεις σε μία λειτουργία κολλημένος , σε αυτά που σου έχουν μάθει από την κουλτούρα σου και από την αγωγή σου. Συνειδητοποιείς ότι μέχρι τα τριάντα σου έπαιρνες αποφάσεις και όχι επιλογές. Είναι αρκετά άβολη και δύσκολη αυτή η στιγμή για το κάθε άτομο ξεχωριστά που έρχεται σε αυτή τη θέση. Όμως, τώρα πια μπορείς να επιλέγεις και να είσαι υπεύθυνος για τις επιλογές σου, να κρατήσεις αλλά και να μην κρατήσεις ότι έχεις. Ήρθε η ώρα να εκπαιδεύσουμε νέους που θα κάνουν τις δικές τους επιλογές , θα είναι υπεύθυνη γι΄αυτές και θα ξέρουν το κόστος της καθεμιάς. Να είναι σε θέση να αναγνωρίζουν τι τους συμφέρει και τι όχι , να μην είναι εγκεφαλικά «ανάπηροι», να μην περιμένουν από τους άλλους απαντήσεις. Δεν μπορούμε να απαγορεύσουμε τα ναρκωτικά όμως μπορούμε να αυξήσουμε τα επίπεδα της ωριμότητας των νέων ώστε να παρασυρθούν λίγοι από αυτά.

*Αφόρμηση Χόρχε Μπουκάι Ο δρόμος της Αυτοεξάρτησης

Δημιουργήστε νέους ελεύθερους, ανεξάρτητους και υπεύθυνους για τις επιλογές τους.

Υπό το πρίσμα του γονέα αλλά και του εκπαιδευτικού προβληματίστηκα ιδιαιτέρως από την δική μου πια συνειδητοποίηση. Αμέσως ξεκίνησα να ψάχνω πηγές ψυχολόγων , παιδαγωγών και άλλων ειδικοτήτων , οι οποίες αφορούσαν το μεγάλωμα ανεξάρτητων παιδιών . Είναι πολύ δύσκολο να έχεις βιώσει, δει και μάθει άλλους τρόπους και να χρειάζεται να κινηθείς διαφορετικά στο μεγάλωμα του δικού σου παιδιού , στην εκπαίδευση άλλων παιδιών που συναντάς στα σχολεία που διδάσκεις. Όμως είναι επιλογή! Επιλέγω να κινηθώ διαφορετικά για την εκπαίδευση των νέων που θα συναντήσω.

Παρακάτω είναι μερικά σημαντικά συστατικά που βρήκα, τα οποία βοηθάνε αρκετά τον παραπάνω σκοπό.

Αγάπη χωρίς προϋποθέσεις

Η αγάπη δεν είναι τρόπαιο ούτε και απειλή (αν φας θα σε αγαπάω – αν δεν κάνεις τα μαθήματα σου δεν θα σε αγαπάω). Τα παιδιά οφείλουν να ξέρουν ότι θα τα αγαπάμε και θα είμαστε δίπλα τους ότι και αν επιλέξουν ή ότι και αν δεν επιλέξουν.

Εμπιστοσύνη

Αφήνουμε τα παιδιά να κάνουν πράγματα κατάλληλα για την ηλικία τους (να πάνε το σκύλο βόλτα, να πληρώσουν στο σούπερ μάρκετ, να καθαρίσουν το δωμάτιο τους, να ντυθούν μόνα τους). Ακόμα και αν δεν τα κάνουν καλά ή δεν τα ολοκληρώσουν, ακόμα και αν αποτύχουν είναι σημαντικό να μην αποδοκιμαστούν αλλά να δείξουμε την εμπιστοσύνη μας ανεξαρτήτως του αποτελέσματος. Ακόμα σπουδαίο είναι να τους αφήσουμε να προσπαθήσουν ξανά και ξανά.

Εξερευνώντας τον «έξω» κόσμο

Ενθαρρύνουμε τα παιδιά να ανακαλύψουν τον «έξω» κόσμο. Εδώ υπάρχει μία λεπτή γραμμή. Αυτά έχουν από πολύ νωρίς την προσοχή μας ώστε να μην τους συμβεί κάτι. Ωστόσο όταν έχουν αποκτήσει την ασφάλεια μας, ότι όποτε την χρειάζονται είναι εκεί για εκείνους. Όταν έχει εδραιωθεί η ασφάλεια του σπιτιού και της οικογένειας τους τότε τα «σπρώχνουμε» στον έξω κόσμο, στον πραγματικό. Η λεπτή γραμμή έγκειται στην διαφορά της ασφάλειας με την εξάρτηση.

Δίνουμε επιλογές

Δεν χρειάζεται πάντα να υπάρχει μία δομή στο πρόγραμμα τους. Δώστε ελεύθερο χρόνο στα παιδιά σας να αποφασίσουν εκείνα τι θέλουν να κάνουν μόνα τους με παιχνίδια ή χωρίς, μόνα τους ή με παρέα. Σαφώς κάποιες ώρες της βδομάδας είναι ωφέλιμες οι δραστηριότητες χρειάζεται, όμως, κάθε μέρα να αφήνεται ελεύθερο χρόνο χωρίς δομή, χωρίς πρόγραμμα και χωρίς παρεμβάσεις (να διαβάσουν ένα βιβλίο, να φτιάξουν μία φανταστική ιστορία , να επεξεργαστούν τα λουλούδια του κήπου ή και απλά να μην κάνουν απολύτως τίποτα)

Δώστε επιλογές ! Ειδικότερα σε μικρότερες ηλικίες καλό είναι να τους δίνουμε κάποιες επιλογές ( θα φορέσεις το άσπρο ή το μαύρο μπλουζάκι) ώστε να αποφεύγετε η σύγχυση . Έτσι μαθαίνουν να παίρνουν αποφάσεις , να έχουν την ελευθερία της επιλογής, να ελέγχουν την ζωή τους αλλά και να αναλαμβάνουν τις συνέπειες των επιλογών τους ( Τι παγωτό θέλεις; – Φράουλα – Τελικά δεν μου αρέσει – Δεν πειράζει την επόμενη φορά θα επιλέξεις κάτι άλλο).

Χώρος για αποτυχία και απογοήτευση

Δίνουμε χώρο και χρόνο να αποδεχτούν μία δύσκολη στιγμή , να μάθουν να μην φοβούνται την αποτυχία και να προσπαθούν ξανά και ξανά . Είναι δύσκολο κάποιες φορές για τους γονείς , ωστόσο δεν εννοούμε να αφήνουμε τα παιδιά να υποφέρουν σκόπιμα , ούτε να δημιουργούνται καταστάσεις εκτός ελέγχου, όμως στα φυσιολογικά όρια της καθημερινότητας είναι ωφέλιμο να αφήνουμε χώρο και χρόνο γι΄αυτά τα συναισθήματα.

Διαχείριση συγκρούσεων

Σε λογικά πλαίσια αφήνουμε τα παιδιά να λύνουν διαφωνίες με άλλα παιδιά μόνα τους με συζήτηση και εκφράζοντας τι ήταν αυτό που τα ενόχλησε. Το να μάθουν να διαχειρίζονται δύσκολες καταστάσεις είναι πολύ χρήσιμο για την κοινωνικοποίηση τους αλλά και ως ενήλικες για την ικανότητα διαχείρισης αντίστοιχων καταστάσεων.

Μιλάμε στα παιδιά φυσικά και τους δείχνουμε σεβασμό

Είναι πολύ σημαντικό να ξέρουν τα παιδιά ότι τα «ακούμε» , ότι υπολογίζουμε την γνώμη τους, τις επιθυμίες τους και τα συναισθήματα τους. Τι αισθάνονται πραγματικά; Τι θέλουν να μας πουν; ‘Όταν ρωτάμε «Πως ήταν η μέρα σου;» οφείλουμε να έχουμε χρόνο και διάθεση να τα ακούσουμε και όχι γιατί πρέπει. Όσο ασήμαντες και αν είναι οι πληροφορίες που μας δίνουν χρειάζονται για το χτίσιμο μιας ειλικρινής σχέσης , αλλιώς μονίμως θα παίρνουμε μία ξερή απάντηση, η οποία σίγουρα δεν θα βοηθήσει να αντιληφθούμε τίποτα βαθύτερο.

Όταν η απάντηση είναι «Δεν πέρασα καλά γιατί η Μαρία δεν ήθελε να παίξει κυνηγητό » δεν απαντάμε «Ε και τι έγινε!» ούτε βέβαια μεγαλοποιούμε την κατάσταση. Αυτό που έχει πραγματική σημασία είναι να μιλάμε στα παιδιά σεβόμενοι τις σκέψεις , τα συναισθήματα τους πιστεύοντας έπειτα εκείνα ότι έχουν αξία τα λόγια τους και οι σκέψεις τους. Με αυτό τον τρόπο τα βοηθάμε να έχουν αυτοπεποίθηση και θάρρος για την γνώμη τους.

Μέσα στο ασφαλές πλαίσιο της οικογένειας, όλα τα παραπάνω βοηθούν, ώστε να εκπαιδεύσουμε ικανούς, αυτόνομους και ανεξάρτητους νέους , οι οποίοι σαν αυριανοί πολίτες θα μπορούν να σταθούν ικανά στην κοινωνία και θα ζουν ευτυχισμένοι. Ας επεξεργαστούμε,λοιπόν, τα δικά μας βιώματα καλύτερα για να μην αποτελέσουν εμπόδιο στα παιδιά μας .

Εμπιστοσύνη, επικοινωνία, επιλογές, ανεξαρτησία ….

Με αγάπη , σας φιλώ ΧχΧ