Dear Diary… Θα γίνω μαμά!

Ποτέ δεν είχα όνειρο να γίνω μαμά, το αντίθετο θα έλεγα. Από πάντα σκεφτόμουν τις σπουδές μου, το μεταπτυχιακό μου, να εργαστώ κάπου για να κάνω καριέρα, να φύγω ίσως στο εξωτερικό και όλα τα υπόλοιπα εκτός την μητρότητα. Επίσης, από πάντα κάνω σχέδια, βγάζω προγράμματα, σκέφτομαι όλες τις πιθανότητες και προετοιμάζομαι για το χειρότερο σενάριο που μπορεί να συμβεί. Ώρες υπερ ανάλυσης σκέψης και αφοσίωσης.

Όταν ξεκίνησα να εργάζομαι δίπλα στον Γιώργο – το Γιώργος θα εξηγηθεί παρακάτω- δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα τελείωνα το μεταπτυχιακό μου στην ώρα μου (είχα προγραμματίσει να μην αγχωθώ και να απολαύσω το γνωστικό του ταξίδι), ότι θα μάθαινα τόσα νέα πράγματα μπαίνοντας σε μία νέα επαγγελματική πραγματικότητα αρκετά δύσκολη για εμένα αλλά τρομερά ενδιαφέρουσα, ωστόσο μου άρεσε ήθελα κάτι «έντονο». Η επαγγελματική εμπειρία μαζί του δεν ήταν καθόλου εύκολη, πολλά ανάμεικτα συναισθήματα και διφορούμενα, στο τέλος όμως όλα περνούσαν και για όλα βρίσκαμε λύσεις.

Μέσα σε όλο μου τον προγραμματισμό δεν φανταζόμουν ποτέ, επίσης, ότι θα τον ερωτευτώ. Τον ερωτεύτηκα για εκατομμύρια λόγους. Δουλέψαμε πολύ (δουλεύουμε ακόμα), περάσαμε καλά πολύ (ακόμα περνάμε), περάσαμε μία ολόκληρη καραντίνα μαζί (ίσως ξανά περάσουμε) και μέσα σε όλο αυτό το ταξίδι αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε την δική μας οικογένεια. Σίγουρα εκτός προγράμματος ΟΛΑ! ‘Εμαθα ότι είμαι έγκυος την ημέρα των γενεθλίων μου, μπήκα στα 28 , το είχα ονειρευτεί, δεν πιστεύω στα όνειρα ή τουλάχιστον δεν πίστευα. Όσο και να το περίμενα δεν το έχω ακόμα συνειδητοποιήσει. Όλοι λένε είναι λογικό. Τα πρώτα συναισθήματα που βίωνα ήταν πολύ πολύ περίεργα, κάπως αμήχανα, ταυτόχρονα με την συνεχόμενη αδιαθεσία που ένιωθα ήταν σαν μία τεράστια έκρηξη να συνέβαινε μέσα μου. Κάθε μέρα και κάτι άλλο, κάτι νέο κάτι τελείως εκτός προγράμματος.

Η μαία μου μου είπε «πρόσεχε τον εαυτό σου κάποιες παθαίνουν κατάθλιψη στην αρχή, άλλες μετά που θα γεννήσουν». Άκου το σώμα σου και την ψυχή σου. Ήταν όλα τόσο ακαταλαβίστικα, ειδικά για εμένα που συνέχεια προσπαθώ να τα καταλάβω και να βρω εξήγηση. Οι ορμόνες κάναν πάρτι, ο καθένας μου έλεγε το μακρύ και το κοντό του και προσπαθούσα να μην φαίνομαι «τρελή» στον Γιώργο.

Ένα τσικ έγινε μία μέρα μέσα μου και άλλαξε όλη μου η κοσμοθεωρία.

Το ταξίδι της μητρότητας είναι τελείως αυτόνομο, ανεξάρτητο και διαφορετικό από μητέρα σε μητέρα. Στην δική μου περίπτωση δεν μπόρεσα να πω ποτέ «ΝΑΙ είμαι έτοιμη να γίνω μάνα πάμε» αλλά ήμουν σίγουρη για την απόφαση μου , πως και γιατί, τα ξέρω καλά εγώ βαθιά μέσα μου. Το παιδί μας θα μεγαλώσει με αμέριστη αγάπη και μόνο αυτό μετράει. Δεν έχω να αποδείξω τίποτα και σε κανέναν ούτε καν στον εαυτό μου , τα καταφέρνω όλα πολύ καλά. Ακούω χαμογελάω αλλά δεν επηρεάζομαι. Ξεκίνησα να ταξιδεύω με το δικό μου καράβι. Στο δικό μου καράβι ο Γιώργος είναι σύντροφος, φίλος, στήριγμα, επαγγελματικός συνεργάτης και ότι άλλο θέλουμε εμείς. Και για να επιστρέψω στο «Γιώργος» πολλές φορές ένιωθα αμήχανα για να πω τι είναι ο Γιώργος, για παράδειγμα όταν τον σύστηνα μετά που έμεινα έγκυος, είναι ο άντρας μου; Δεν είμαστε παντρεμένοι, όμως έχουμε κάνει βέρες τατουάζ μία μέρα που καθόμασταν σπίτι και είπαμε «Δεν πάμε στον Δημήτρη να κάνουμε τις βέρες μας» άραγε μετράει αυτό; Και να μην μετράει δεν με νοιάζει ΚΑΘΟΛΟΥ ο Γιώργος είναι ο Γιώργος μου και είναι τα πάντα μου και μπορώ να τον συστήνω όπως εγώ θέλω. Το μόνο που μετράει είναι η αγάπη μας και η επικοινωνία μας.

Είμαστε πολύ τυχεροί που θα γίνουμε γονείς σε ένα κόσμο με τόσα προβλήματα. Ανυπομονούμε να σε γνωρίσουμε Π. θα προσπαθήσουμε να σε κάνουμε έναν καλό άνθρωπο. Σε αγαπάμε ήδη!